Το Όνειρο στο κύμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη σκέφτομαι πως είναι το Άσμα Ασμάτων της Νεοελληνικής μας λογοτεχνίας. Άλλωστε ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης κάνει αναφορά στο Άσμα στο εξαίσιο αυτό διήγημά του.
Αλλά το Όνειρο στο κύμα περιλαμβάνει εν σμικρώ το σύμπαν! Υψηλή θεολογία των λογισμών, στυγνή καταγγελία της συμβατικής (δικηγορικής) ζωής, ύμνος στην ποιμενική ζωή, θεολογία του έρωτα, στην πλέον εξιδανικευμένη μορφή του.
Ένα τέτοιο διήγημα πώς να το αποδώσεις επί σκηνής; Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος τόλμησε να το παρουσιάσει ως μονόλογο στο Φεστιβάλ Αθηνών, με αφορμή και την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Παπαδιαμάντη.
Το εγχείρημά του πέτυχε, σε γενικές γραμμές, όπως φάνηκε από την προσέλευση και την αποδοχή του κοινού. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα, αλλά μια ακόμα καλή ευκαιρία για να ακούσεις το λόγο του Σκιαθίτη και να δεις πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί σκηνικά, δεν ήταν άσκοπη εμπειρία.
Αλλά το Όνειρο στο κύμα περιλαμβάνει εν σμικρώ το σύμπαν! Υψηλή θεολογία των λογισμών, στυγνή καταγγελία της συμβατικής (δικηγορικής) ζωής, ύμνος στην ποιμενική ζωή, θεολογία του έρωτα, στην πλέον εξιδανικευμένη μορφή του.
Ένα τέτοιο διήγημα πώς να το αποδώσεις επί σκηνής; Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος τόλμησε να το παρουσιάσει ως μονόλογο στο Φεστιβάλ Αθηνών, με αφορμή και την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Παπαδιαμάντη.
Το εγχείρημά του πέτυχε, σε γενικές γραμμές, όπως φάνηκε από την προσέλευση και την αποδοχή του κοινού. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα, αλλά μια ακόμα καλή ευκαιρία για να ακούσεις το λόγο του Σκιαθίτη και να δεις πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί σκηνικά, δεν ήταν άσκοπη εμπειρία.
Ο Θανάσης Σαράντης προσέγγισε ευλαβικά τον Παπαδιαμάντη, δεν λέω. Αλλά πολλά λόγια χάνονταν κατά την ρέουσα εκφορά, και κάποιες “σκηνές” του διηγήματος ίσως ήθελαν διαφορετική μεταχείριση. Μου άρεσε πολύ η κυριαρχία του υγρού στοιχείου, επί σκηνής και επί της οθόνης (αφού χρησιμοποιήθηκαν και βίντεο), με το νερό να επιτείνει τον ερωτισμό, αλλά δεν μου άρεσε η μουσική του Λάμπρου Πηγούνη, την οποία βρήκα χωρίς φαντασία. Εκνευριστικό δι΄ εμέ το μοτίβο του Σιμωνοπετρίτικου αφελούς “σουξέ” Αγνή Παρθένε Δέσποινα, το οποίο επανερχόταν κατά διαστήματα με τον ήχο του φλάουτου.
Παρ' όλα αυτά και μόνο το γεγονός ότι η παράσταση μίλησε στον Γιαν από την Κίνα, φοιτητή της Ελληνικής Φιλολογίας, ο οποίος πλησίασε τον Θανάση Σαράντο και δήλωσε θαυμαστής του Παπαδιαμάντη και του ελληνικού πολιτισμού, είναι κάτι το θαυμάσιο.
Παπαδιαμάντης νυν και αεί, λοιπόν! Πρόκληση για σύγχρονη δημιουργία έναν αιώνα μετά...
Π.Α.Α.
Παπαδιαμάντης νυν και αεί, λοιπόν! Πρόκληση για σύγχρονη δημιουργία έναν αιώνα μετά...
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου