Ο Σαμίρ Αμίν έλεγε ότι ο πιο αντεπαναστατικός τρόπος που υπάρχει, είναι να χτυπάς την παράδοση. Τι εννοούσε;
Παράδειγμα: Βραδινός εσπερινός σε μια εκκλησία ενός χωριού και μια 80χρονη γιαγιά βγαίνει από το ναό με λαμπερό πρόσωπο. Κάθεται στο παγκάκι. Αν κάποιος καθίσει κοντά της και προσπαθήσει να την πείσει ότι ο τρόπος λατρείας της είναι λανθασμένος, με το οποιοδήποτε επιχείρημα, το μόνο που θα πετύχει είναι να την κάνει ενοχικά δυστυχισμένη. Νόημα δεν έχει, με τη λογική ότι οι εφεδρείες, η συνήθεια και τα πιστεύω αυτής της γιαγιάς είναι αδιαπραγμάτευτα ριζωμένα μέσα της, ακολουθώντας παράδοση χιλιάδων χρόνων.
Η προσπάθεια της κυρίας Ρεπούση, σωστή ή λάθος, επιστημονικά τεκμηριωμένη ή όχι, συγχέει την πατριωτική συνείδηση, συγχέει την παραδοσιακή συνείδηση (δημοτικό τραγούδι, μαρτυρίες, λογοτεχνία) και πολιτικά είναι άστοχη. Κοστίζει δε το διχασμό των γενεών, το διχασμό της εθνικής συνοχής, το διχασμό της κοινωνικής συνοχής, το διχασμό της πολιτισμικής συνοχής, το διχασμό της οικονομικής συνοχής (τουρισμός στην πιο φτωχή περιοχή της Ελλάδας όπως η Ήπειρος) και τέλος κοστίζει μειονοτικού τύπου προσπάθειες, που πλήττουν την πατριωτική συνείδηση.
Παρακαλώ τέτοιες δηλώσεις να είναι προσεκτικές, διότι η διαφύλαξη της ελληνικής ταυτότητας, ιδίως στην εποχή που πλήττεται η εθνική κυριαρχία, είναι επικίνδυνες.
Ιωάννης Μιχελογιαννάκης
Βουλευτής Ν. Ηρακλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου