Η αναμονή γέννησε προσδοκίες. Από τη μια τα δημοσιεύματα για μια εντυπωσιακή παραγωγή που γυρίζεται σε χωριά της Κρήτης, από την άλλη οι γλαφυρές περιγραφές των ντόπιων γι΄ αυτό που συμβαίνει και αναστατώνει ευχάριστα τον τόπο τους... Συν τω χρόνω, η περιέργεια μετατράπηκε σε αδημονία. Διόλου παράδοξο: σε μια τηλεόραση που μαστίζεται από εκπτώσεις, είναι φυσικό να αναμένει κάποιος με ανυπομονησία κάτι που περιγράφεται ως τόσο ξεχωριστό.
Τελικά, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, κατά την ειδική δημοσιογραφική προβολή του πρώτου επεισοδίου της σειράς «Το νησί», οι προσδοκίες όχι μόνο δεν διαψεύστηκαν, αλλά μάλλον ξεπεράστηκαν. Πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή, μια σειρά σκηνοθετημένη σαν κινηματογραφική ταινία υψηλού επιπέδου, η οποία καθόλου δεν μοιάζει με τα σίριαλ που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Με σεβασμό στο κείμενο του ομώνυμου βιβλίου, αλλά και με τις απαραίτητες πινελιές της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, η οποία επιμελήθηκε το σενάριο, με συμβολισμούς, με διακυμάνσεις συναισθημάτων, με ηθοποιούς που αξιοποιούν όλα τα εκφραστικά μέσα τους, τη σιωπή και το βλέμμα, δίχως φλυαρίες και εντυπωσιασμούς, με τα παιδιά που ενσαρκώνουν ρόλους να παρασύρουν τον θεατή χάρη στη φυσικότητα και στο ταλέντο τους, με σκηνικά που αποπνέουν θεατρική ατμόσφαιρα, με ένα φυσικό σκηνικό αποκαλυπτικό... Πρόκειται για μια τηλεοπτική παραγωγή που, σε κάθε πλάνο, πέρα από το υψηλό κόστος, μαρτυρεί και την υψηλή αισθητική της.
Συγκινητικό, σπαρακτικό σε ορισμένα σημεία, το πρώτο επεισόδιο του «Νησιού» προκάλεσε ιδιαίτερη συγκίνηση σε όσους το παρακολούθησαν. Εξαιρετικές οι ερμηνείες του Στέλιου Μάινα, της Κατερίνας Λέχου και του μικρού Μάνου Τσαγκαράκη, ο οποίος έκλεψε την παράσταση. Η ζωή των κατοίκων του χωριού Πλάκα, η ασθένεια της λέπρας που χώριζε βιαίως οικογένειες, η εξορία και η απομόνωση- σε απόσταση αναπνοής από την «κανονική» ζωή- κυριάρχησαν στα πρώτα 45 λεπτά της σειράς.
Παρούσα στην προβολή και η συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ, η οποία προλόγισε σε άπταιστα ελληνικά την προσπάθεια του καναλιού να μεταφέρει στην τηλεόραση το έργο της- κάτι που την ευχαρίστησε, αλλά και τη δικαίωσε. «Με ρώτησαν πάρα πολλές φορές γιατί είπα “Οχι” σε έναν παραγωγό του Χόλιγουντ, ενώ είπα “Ναι” στον Πέτρο Μπούτο. Τους εξήγησα ότι θέλω να βρίσκομαι κοντά στην παραγωγή. Ο Πέτρος, σε αντίθεση με τον παραγωγό του Χόλιγουντ, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό», αποκάλυψε η συγγραφέας.
Αναφερόμενη στο περιεχόμενο του μυθιστορήματος και της σειράς, διευκρίνισε ότι, αν και πρόκειται για φανταστικές ιστορίες, κύριο μέλημά της ήταν να «μην προσβληθεί η μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους ή νόσησαν από λέπρα». Ειδική αναφορά έκανε στον Μανώλη Φουντουλάκη , τον άνθρωπο που έζησε στη Σπιναλόγκα και την ενέπνευσε να γράψει την ιστορία, ο οποίος ως τον περασμένο Μάιο στάθηκε αρωγός όλων στα γυρίσματα.
Από την πλευρά του, ο παραγωγός της σειράς Νίνος Ελμαντζιόγλου επιχείρησε να δώσει τη δική του ερμηνεία για το θετικότατο αποτέλεσμα: « Ολοι οι συντελεστές το αγάπησαν από την πρώτη στιγμή και έβαλαν τα δυνατά τους. Ο σκηνοθέτης της σειράς, ο Θοδωρής Παπαδουλάκης, είναι τεράστιο ταλέντο. Το κάστινγκ έγινε με ηθοποιούς που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Ακόμη και τα μικρά παιδιά είναι υπέροχα, η φωτογραφία, η σκηνογραφία, η ενδυματολογία είναι προσεγμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια... Κανείς δεν έκανε καμία έκπτωση. Νιώθω λοιπόν ικανοποίηση και περηφάνια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από πολλές χώρες του κόσμου για τη συγκεκριμένη σειρά στην αγορά των Καννών. Θα γνωρίζουμε εντός του μήνα ποιοι θα είναι οι αγοραστές».
"Ιστορίες αφοπλιστικής ανθρωπιάς"
Μιλώντας, τον περασμένο Ιανουάριο, στο «Βήμα» για το «Νησί», η σεναριογράφος Μιρέλλα Παπαοικονόμου ανέφερε τα εξής: «Είναι μαγικό να βλέπεις να ξεπηδούν από το χαρτί συναισθήματα και να αποκτούν σάρκα και οστά από τους ηθοποιούς που υποδύονται τους ρόλους. Οι ιστορίες του βιβλίου έχουν μια αφοπλιστική ανθρωπιά. Αυτοί οι άνθρωποι, που τους χτύπησε η μοίρα και βρέθηκαν αποκλεισμένοι κοινωνικά και ξεχασμένοι ακόμα και από την ίδια τους την οικογένεια, είναι παράδειγμα προς μίμηση. Αν και βρέθηκαν τόσο κοντά στον θάνατο, δεν έπαψαν ούτε στιγμή να αισιοδοξούν για το αύριο. Αγάπησαν και αγαπήθηκαν, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά και πάλεψαν να βελτιώσουν τη ζωή τους μέσα στη δική τους κοινωνία. Η Βικτόρια προσέγγισε με μεγάλη ευαισθησία αυτούς τους ανθρώπους και έτσι κατάφερε να σε κάνει να ξεχνάς την αρρώστια τους και να παρακολουθείς με ενδιαφέρον τις ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα στη “φυλακή” τους. Αυτή είναι και η δική μας προσπάθεια, να βιώσουμε τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων χωρίς να έχουμε σε “πρώτο πλάνο” την ασθένεια του Χάνσεν».
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Με τη δημοσιογραφική προβολή του πρώτου επεισοδίου της σειράς «Το νησί» επιβεβαιώθηκαν οι πολύ μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν για την ακριβότερη παραγωγή στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου