από μακριά όλοι και όλα φαντάζουν όμορφα και ρομαντικά!
στο ασπρόμαυρο ο ρομαντισμός και η νοσταλγία, η απόσταση που τρέφει την φαντασία και μια ακινησία που είναι πάθος και αιχμαλωσία σε κάτι ψεύτικο …
η παρουσία του άλλου θα φέρει τα χρώματα, την περιέργεια, την υποψία πως ο άλλος και όλα αυτά που έχει μέσα της μια καρδιά, μπορείς να τολμήσεις με σεβασμό να τα πλησιάσεις…
ο άλλος και η παρουσία του άλλου!
οι κινήσεις του μπορεί να σε φέρουν μια μέρα κοντά σε αυτό που σε βασανίζει και σε ταλαιπωρεί…
θα το ονομάσουμε δίψα, δίψα για αγάπη…
και ενώ φαντάζει εύκολο τώρα που διψάς να ξεδιψάσεις…
η αγάπη έχει τον τρόπο της να σε μάθει να ξεδιψάς… έχει τον τρόπο της να σε μάθει να ξεδιψάς τους άλλους…
πρέπει να μαθητεύσει στην υπομονή …
η περιέργεια να μην είναι πάθος που θέλει να καταναλώσει τον άλλο αλλά πόθος που με σεβασμό θέλει να τον γνωρίσει..
και ενώ πλησιάζεις στο τέλος, η μαθητεία στην ομορφιά δεν σταματάει ποτέ!
θέλει κόπο να ανοίξεις το σκουριασμένο βρυσάκι…
βρυσάκι < βρύω
και αυτό το ρήμα έχει μια ομορφιά που εύχομαι να την αποκτήσουμε όλοι μας μια μέρα …
γέμω # βρίθω # αφθονώ # είμαι γεμάτος # παράγω αφθόνως # ανθώ # πρασινίζω # ακμάζω # αναβλύζω # αναβρυώ # πηγάζω # ρέω # μεθώ …
πόσο προσεκτικός πρέπει αλήθεια να είναι κανείς…
η δίψα μπορεί να σε τυφλώσει όπως θολώνει πολλές φορές ο έρωτας το νου και μπορεί να αγνοήσει το σαπουνάκι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου