Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Πεθαίνοντας για τη Δύση


Η Βαγκ Μπέιήταν κάτι σαν την κινεζική εκδοχή της Lady Gaga. Είχε εκατοντάδες εκατοµµύρια φαν στην πολυπληθέστερη χώρατου κόσµουκαι επερχόµενη παγκόσµια υπερδύναµη, την Κίνα. Εκανε την τύχη της όταν αναδείχθηκε πρώτη στο µουσικό σόου «Κίνα έχεις ταλέντο» _ φαντάζοµαι ότικάποια από τα µέλη της κριτικής επιτροπής θα ήταν και µέλη του Κοµµουνιστικού Κόµµατος της Κίνας.

Η Βαγκ τα είχε όλα. Είκοσιτεσσάρων χρονών και τόσο όµορφη που ήταν περιζήτητη στις πασαρέλες που διοργανώνουν οι κινέζοι νεόπλουτοι στις κινεζικές µητροπόλεις, οι οποίες λαχταρούν να µοιάζουν στη Νέα Υόρκη, στη Μελβούρνη, στο Λονδίνο.

Η Βαγκ Μπέι πέθανε προχθές.
Σε θάλαµο χειρουργικής κλινικής, στην επαρχία Χουµπέι, κάπου στηνΚεντρική Κίνα.
Ηθελε να κάνει τα µάτια της λιγότερα σχιστά και το πρόσωπό της λιγότερο στρογγυλό.
Για να µοιάζει λιγότερο Κινέζακαι να είναι πιο
κοντά στα δυτικά της είδωλα. Πέθανε «στη φάση τηςκαταστολής», είπαν οι γιατροί.
Ηταν η κύρια είδηση της ηµέρας προχθές στα κινεζικά ΜΜΕ, παραµερίζοντας το Wikileaks και την κρίση του ευρώ. Η πλαστική χειρουργική αποτελεί τηνέα µόδα στην Κίνα. Τρία εκατοµµύρια Κινέζοι κάθε χρόνο θέλουν να αλλάξουν κάτι στο κορµί τους, κάτι στο πρόσωπό τους, κάτι στα µάτια τους. Και επειδή στην Κίνα πολλά είναι φθηνά και κάπως πρόχειρα, τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο παραµορφώνονται ή πληρώνουν τοπάθος τους µε τη ζωή τους.

Ο θάλαµος της πλαστικής χειρουργικής είναι κάτι σαν σκηνή όπου παρελαύνει η ανθρώπινη µαταιοδοξία. Η σκηνή όπου διεξάγεται ηµάχη µας µε τον χρόνο, όπου ξεκλειδώνονται τα απωθηµένα και οι έµµονες ιδέες µας, η αυτοεικόνα και η αυτοεκτίµησή µας.

Μια σκηνή, επίσης, όπου παρελαύνουν είδωλα που συντρίβουν και άγριες πολιτιστικές σχέσεις εξουσίας. Είχα εντυπωσιαστεί όταν είχα διαβάσει,πριν από κάποια χρόνια, ότι η ρινοπλαστικήέγινε µόδα στη Γερµανία, στα χρόνια του Μεσοπολέµου, τηνεποχή όπου µεσουρανούσε ο αντισηµιτισµός. Ηταν τότε που πολλοί Γερµανοί Εβραίοι ήθελαννα αλλάξουν τη φαντασιακή εβραϊκή τους µύτη για να περνούν απαρατήρητοι, για να είναιπιο κοντά στο είδωλο της εποχής, στον άνθρωπο της «άριας φυλής». Τελικά,ούτε αυτό τους έσωσε από τη µανία των ναζί…

Επιστρέφω ξανά στη Βαγκ Μπέι.
Στην Κίνα υπάρχουν πολλές και πολλοί σαν την τραγική µακαρίτισσα.
Πολλές και πολλοί που αλλάζουν τα σχιστά τους µάτια, το κόκαλο του πιγουνιού τους, γιατί θέλουν το πιγούνι και τα µάτια τους να είναι πιο κοντά στα δυτικά τους είδωλα. Και καθώς διαβάζω την είδηση, σκέφτοµαι όλα αυτά που λένε για την παρακµή της ∆ύσης και την αρχή του τέλους της.
Νοµίζωπως οι υπερδυνάµεις πεθαίνουν αφού τα είδωλα που φτιάχνουν και πλασάρουν δεν ελκύουν πια. Αν τη ∆ύση, όµως, τη δεις από τον θάλαµο της χειρουργικήςπλαστικής στην επαρχία Χουµπέι,κάπου στην Κεντρική Κίνα, τότε καταλαβαίνεις ότι το τέλος της δεν είναι και τόσο κοντινό.
Μάλλον ζει και βασιλεύει.
Η αρχή του τέλους για τη ∆ύση θα έχει έρθει όταν ένα ωραίοπρωί θα διαβάσουµετην εξής είδηση: «Μια 24χρονηαναδυόµενη αµερικανίδα σταρ πέθανε στον θάλαµο του πλαστικού χειρουργού στην Καλιφόρνια, όταν προσπάθησε να αλλάξει το σχήµα των µατιών της, ώστε να µοιάσει στα κινεζικά είδωλά της»…



Γκαζμέτ Καπλάνι

1 σχόλιο: